برو... برو و حتی لحظه ای به قفا ننگر...!
می خواهم به آرامش برسم...
از جماعت خسته ام ، ولو اینکه این جمع ، مجموعه ی من و تو را در برگیرد...!
بگذار ذهن من ، همه از آن خودم باشد ؛ این تنها چیزیست که برایم باقی مانده است!
تمنا می کنم برو ، برو ... برو و حتی لحظه ای به قفا ننگر...
وهرچه گویم باز شاید تکرار باشد .شاید سکوت تنها راه ماندنم باشد.من به هرجا که مینگرم تویی!!!
نگو که از پاسخ قبلم ناراحت شدی و به دل گرفتی...!!!!
سکوت نکن ، گفتنی های تو دلگرمی من است...