امروز پر از حادثه ام... پر از اتفاق! امروز همان روزیست که من منتظرش بودم. امروز به حس غریبی پیوند خورده ام.
نانا... نانا...نانا! نازنین مادر، وقتی که سر بر سجده ی دل میگذارم و فراموش میکنم که تو را با تمام وجودم ببینم، حسی تا ته وجودم را به تلخی عذاب وجدان زهر آلود میکند ولی میدانم که بزرگ میشوی، رشد میکنی، کودکی را طی میکنی، از عصیان بلوغ میگذری، تنگناهای نوجوانی را میگذرانی، به اوج رسیدن جوانی را تجربه میکنی و به جایی میرسی که مرا حس میکنی! احساسم را لمس میکنی! آنگاه شاید بگویی حق مادر بود که خود را نیز ببیند!
پس آن روز پنهان نمیکنم از تو... و به تو خواهم گفت که اگر طعم شیرین عشق پنهان من نبود زیر بار سنگین تحمل جان میدادم. اگر خود را نمیدیدم چگونه میتوانستم در گذر ایام برای تو حق زندگی قائل باشم؟
من خجل نیستم، نادم نیستم... در طول تاریخ بوده اند چون من! شاید شماتت شوم ولی خوشحالم که انتخاب میکنم... من از انتخاب شدن میترسم، من از مسخ شدن در زندگی بیزارم! من کوه را جابجا میکنم اگر مختار باشم...! و دوست دارم که تو نیز چون من باشی و اگر اینگونه شود و باشم در آن زمان قطعاً تو را در هدف و زندگیت یار و یاور خواهم بود.
نانای من، امروز با همکلاسی هایت در مهد کودک به اردو می روید! این اولین باریست که بصورت گروهی با همسن و سالانت به تفریح می روی... خوش باشی همه ی دلخوشی من!
سلام
نمی دونم چی شده که باید انتخاب کنی ولی همیشه مطمئن بودم که انتخاب کردن بهتر از انتخاب شدنه
نانا ی ناز و خوشگل و هم می بوسم از دور
حتما دلت همش پیش اونه
کل مسیر زندگی انتخاب کردنه عزیزم! مرسی که وقت میذاری منو میخونی.
شاید هر زوز درگیر باورهای خود ساخته خویشیم .گاهی برسر جایی میمانیم بی آنکه بدانیم ماندنمان برای چیست ؟ برای رفتن نیز دلیلی نداریم وآنگاه است که شاید باید انتخاب شویم بی آنکه انتخاب کنیم .گاهی لذت انتخاب شدن بی آنکه بدانیم چه رویدادی برایمان حادث میشود هیجان بسیاری داشته باشد / پیروز باشی
از اینکه آمدی و خواندی از تو ممنونم. قطعاً روی جملاتت فکر خواهم کرد.